EN KÖTÜ İŞ.

Latince ‘soma’ kelimesi; beden demek.
Tuğçe Tuna; EN KÖTÜ İŞ. eserinde toprak ve beden kavramları arasında Psiko_Soma+tik bağ kurarken, performans sanatçıları ile duyusal ve bilinç katmanları arasında geziniyor.
20. İKSV Tiyatro Festivali’nde prömiyerini gerçekleştiren ve 2017 yılında TMMOB tarafından onurlandırılan, ‘EN KÖTÜ İŞ’ eserinde sanatçı; ‘iş’ olarak kabul ettiğimiz eylemlerin ve fiziksel alışkanlıkların bedeni tüketmesinden koreografik alt yapıyı oluşturuyor.
Boşluk algısı, kinestetik hafıza, eserin oyun katmanlarını oluşturuyor. ‘Salon’ hem dans sanatında çalışma ve araştırmalarının yapıldığı, sunulduğu boş alana, hem de madenler de ortak buluşma alanlarına denmekte. En KÖTÜ İŞ. eserinde ‘salon’ sanatçı için aynı zamanda zihindeki, bedendeki kaotik -boşluğu- da temsil ediyor.

Konsept, Yönetmen, Koreograf ve Metin: Tuğçe Tuna
Performans Sanatçıları:
Erdinç Anaz, Pınar Akyüz, Demet Aksular, Özgün Akaçça, ​Ekin Ançel, Erdem Kaynarca, Ahu Özgür Kınoğlu, Meriç Rakalar, Tuğçe Tuna
Ses Enstalasyonu: Vahit Tuna
Müzik: Vahit Tuna, Fati Fehmiju (1.bölüm)
Mekan Tasarımı: Tuğçe Tuna
Işık Tasarım: Vahit Tuna, Utku Kara
Teknik Uygulama: Utku Kara
Fotoğraflar: Murat Dürüm, Ali Güler, Vahit Tuna
Proje Teknik Asistan: Anıl Ateş

Etkinlik için 12 yaş sınırı bulunmaktadır.

‘Dağı it, sırrını bırak.
Toprağın üstünde boşlukta, boş bir çerçeve de…
Toprağın altında bir alandan başka bir gerçekliğe geçiş.
Ayakların yere basmadan dağı it, sırrını bırak.
O’ na yakın olmak özgürlük ama boğazıma kaçsa boğulacağımı biliyorum.
İş insanı tüketir mi, tüketir.
Bir işe sahipsen, iş’te sana sahiptir.
İçindeki cevheri nasıl arar, nasıl dışarı çıkarırsın?
Bana sana ait bir şey verebilir misin?
Kimliklerini, üzerindekileri bırakıp aşağıya, derine inebilir misin?
Haberleşmek için değil bu duman, gözyaşım görünmesin diye.
Dağı it, nefesini bırak. Şansın varsa belki ellerini tanırsın…
Hafızamın en büyük iş kazası. İnsanlığımın en büyük utanç yap bozu.
İşçi bedenlerimizle, işçi bedenlerinizi onurlandırmak niyetindeyiz.
Enerjiyi topraklamak gerek, hayat çarpar bilirsin.
O zaman bi şans huzur bulacak kalbin bir odacığı.
Ne ironidir ki, bedensiz baretler Soma’dan geldi.

Tuğçe Tuna-2016

Tuğçe Tuna

Varoluşla olan iletişimini beden, hareket ve dans üzerinden kuran sanatçı; 1983′ de ADOB Çocuk Balesi’nde dans etmeye başladı. 1993’den beri ulusal ve uluslararası festival, organizasyon ve akademilerde; disiplinlerarası çağdaş dans ve performans sanatları eserleri, çağdaş dans ve güncel hareket teknikleri uzmanlığı ile yer almakta, dans ve performans sanatçısı, koreograf, yönetmen, hareket ve dans terapisti olarak çalışmaktadır. Eserleri arasında;​ sanatçısı olduğu 15. İstanbul Bienali’nde sergilenen ‘Beden Damlaları’, ​ 2013 Almanya Arena Festivali Jüri Ödülü’ne layık bulunan, ‘Deplasman’, Bayrampaşa Eski Cezaevi’nde üretilen ve sergilenen ‘Islak Hacim’ ‘Makine Beden’, ‘Tortu’, ‘Vertigo’, ‘Düşünme Fobisi’, ‘Hücre’, ‘Eko’, ‘Tuzla…Buz..’, ‘En Kötü İş.’ , ‘Gövde Gösterisi’ gibi mekanlara özel ürettiği eserler ve farklı fiziksel özelliklere sahip kişilerle yürütülen ‘Farklı Bedenlerle Dans’ projesi bulunmaktadır. Doç. Tuğçe Tuna; 1993 yılında beden bilimi ve psikosomatik çalışmalara yönelmiş ve dansın, hareketin terapötik etkisini, beden odaklı sistemler doğrultusunda kinestetik yöntemlerle araştırmaya başlamıştır. Doç. Tuğçe Tuna, halen MSGSÜ Çağdaş Dans Anasanat Dalı Başkanı olarak çalışmaktadır.

Performansa giriş ücretsizdir.

“En Kötü İş” performansı, PORTIZMIR4 | NEFES – 4. Uluslararası İzmir Güncel Sanat Trienali kapsamında gerçekleştirilecektir.